“Daar vind ek die antwoorde op my hart se vrae in Botswana, sommer so op die lang pad tussen Francistown en Nata.
Net daar tussen niks en nêrens
Daar waar jy net die bande op die pad hul ry liedjie hoor sing, in groot kompetisie met die sonbesies in die snikhete van die dag. Lees voort
Die opvolg…
Ek het vannaand iets geleer, en ek deel dit met almal. -God is so wonderlik. Hy antwoord sommer dadelik as jy uit die diepte van jou hart na die waarheid soek- Lees voort
Die stil tye
Die skielike alleen oomblikke
Dit is wanneer dit my vang
Die verlede en al my keuses
Ek is in my siel in bang
Lees voort
Rus in stille geduld en laat God jou gebed verhoor,
en gee jouself volkome aan sy sorg en liefde oor, Lees voort
Aan my wildehart man…
Wildehart man
Onthou jy,
onthou jy hoe lief was jy
vir My jy in jou kleinseuntjie dae
Hy het gesê dat ek nooit sal wees
‘n silhouette wat hy sou wou hê.
Ek het vorm verander en myself herskep,
die meisie wat ek was het ek gou vergeet.
Lees voort
Pappa Vader
ek voel vannaand alleen en hartseer
dit voel asof ek geen beheer het
absoluut geen sê
oor wat in my lewe gebeur Lees voort
ek hardloop in sirkels
dit voel asof alles te veel raak
die donker dreig om my in te sluk
ek staan voor God geheel naak Lees voort
KOM ONS DINK VANDAG TWEE KEER VOOR ONS KLA!
‘n Ware storie daar vanuit Bethlehem , Vrystaat, se wêreld…
Ek kom vanoggend so 07:15 by die werk, sluit my werkswinkel oop en dank my
Hemelse Vader vir die werkswinkel, gesondheid en omdat ek SY vrede en
vreugde ervaar. Lees voort
Verder het die Here God gesê: “Dit is nie
goed dat die mens
alleen is nie. Ek sal vir hom iemand maak
wat hom kan help,
sy gelyke.” Genesis 2:18
Het jy al ooit daaraan gedink dat jy,
vrou, die hoogtepunt van
God se skeppingswerk is? Jy is heel
aan die einde geskape Lees voort
Ek hoor vanoggend hierdie oulike verhaaltjie van twee houtkappers. Een was ‘n bejaarde en die ander een nog ‘n jong knapie. Op ‘n dag het hul besluit om ‘n kompetisie te hou en te kyk wie kan die meeste bome op een dag afkap.
Die jong seun was sterk en fiks en het glad nie gerus nie. Hy het gekap dat die byle huil! Lees voort
8%
One day a while back, a man, his heart heavy with grief, was walking in the woods. As he thought about his life this day, he knew many things were not right. He thought about those who had lied about him back when he had a job.
His thoughts turned to those who had stolen his things and cheated him. He remembered family that had passed on. His mind turned to the illness he had, that no one could cure. His very soul was filled with anger, resentment, and frustration.
Standing there this day, searching for answers he could not find, knowing all else had failed him, he knelt at the base of an old oak tree to seek the one he knew would always be there. And with tears in his eyes, he prayed:
‘Lord, You have done wonderful things for me in this life. You have told me to do many things for you, and I happily obeyed. Today, you have told me to forgive. I am sad, Lord, because I cannot, I don’t know how. It is not fair Lord, I didn’t deserve these wrongs that were done against me and I shouldn’t have to forgive. As perfect as Your way is Lord, this one thing I cannot do, for I don’t know how to forgive. My anger is so deep Lord, I fear I may not hear you, but I pray you teach me to do the one thing I cannot do: Teach me to forgive.’
As he knelt there in the quiet shade of that old oak tree, he felt something fall onto his shoulder. He opened his eyes. Out of the corner of one eye, he saw something red on his shirt. He could not turn to see what it was because where the oak tree had been was a large square piece of wood in the ground. He raised his head and saw two feet held to the wood with a large spike through them.
He raised his head more, and tears came to his eyes as he saw Jesus hanging on a cross. He saw spikes in His hands, a gash in His side, a torn and battered body, deep thorns sunk into His head. Finally he saw the suffering and pain on His precious face. As their eyes met, the man’s tears turned to sobbing, and Jesus began to speak.
‘Have you ever told a lie?’ He asked?
The man answered – ‘Yes, Lord.’
‘Have you ever been given too much change and kept it?’
The man answered – ‘Yes. Lord.’ And the man sobbed more and more.
‘Have you ever taken something from work that wasn’t yours?’ Jesus asked?
And the man answered, ‘Yes, Lord.’
‘Have you ever sworn, using my Father’s name in vain?’
The man, crying now, answered – ‘Yes, Lord.’
As Jesus asked many more times, ’Have you ever’? The man’s crying became uncontrollable, for he could only answer – ‘Yes, Lord’.
Then Jesus turned His head from one side to the other, and the man felt something fall on his other shoulder He looked and saw that it was the blood of Jesus. When he looked back up, his eyes met those of Jesus, and there was a look of love the man had never seen or known before.
Jesus said, ‘I didn’t deserve this either, but I forgive you.’
It may be hard to see how you’re going to get through something, but when you look back in life, you realize how true this statement is.
Read the following first line slowly and let it sink in.
If God brings you to it – He will bring you through it.
When Jesus died on the cross, he was thinking of you! If you are one of the 8% who will stand up for Him, share this with the Title 8%
92% of people won’t share this
Ek stap vanoggend weg van die plek waar dit dié slag Sarie se beurt was
om haar kindjie te begrawe, sommer hier in die kamp, op 10 Julie 2010.
Sal iemand ooit weet of onthou klein Jana was ook vir ‘n rukkie, ‘n
volle 16 maande, hier op aarde, of beteken dit as jy arm is en jy gaan
sommer dood van koue, dat dit nie saak maak nie en dat die lewe maar net
moet aangaan sonder jou, sonder om jou te mis of om ‘n gat te los? In
Sarie se hart het haar kind se dood ‘n gat gelos – vir ewig. Die winter
het ons gevang hierdie jaar.
Ag, Here, hoekom is ek hier? Hoekom is my lewe en my kinders en my hele
bestaan opgesom in ‘n vuil, gemufde tent vol uitgooigoed en vrot goed?
Ek leef en oorleef met ander mense se weggooigoed op hierdie godverlate
vlaktes waar nie eers ‘n boom of gras se wortels wil vat nie. Niks wil
hier wees nie, niemand moet hier wees nie…
Die kamp en sy mense en die moedeloosheid is besig om my siel lagie vir
lagie af te skil tot daar niks van my gaan oorbly nie. Dit maak my dood,
maar op ander maniere as wat honger of siekwees jou dood maak. Dit maak
die rede dood ‘n die rede vir opstaan en die rede vir weer probeer. Dit
maak dit net dood.
Daar was vandag niks om te eet nie. My maag het al so gekrimp dat ek
net een keer ‘n dag hoef te eet. Ja, om te dink daar was ‘n tyd wat ek
maer wou wees. Ek wonder of dit my maag of my hart is wat pyn, want
sien, Here, ék kan nog honger gaan lê, maar ek kan nie my kinders so
sien nie! Dis ‘n pyn wat jou lyf nie kan vat nie! Ek het vanaand net
water op die gel-stofie gekook tot Magrietjie en boetie, Jan, op die ou
end aan die slaap geraak het. Hulle het bly wag en mamma vertrou en nie
eers gevra of getwyfel nie. Ek kon nie sê hier’s niks om te eet nie.
Die kerk se mense het oor die naweek die afvalkos gebring wat Checkers
uitgooi, maar wat jy nog kan eet – en jy sal dit eet, selfs al stink dit
soos iets wat die varke moet eet. Jy grawe die beste uit vir jou kinders
en jy eet dit. Dit het gehou tot gister, maar vandag was daar niks.
Ek probeer, Here, regtig, ek probeer. Ek versamel “scrap metal” en ek
pas die mense se karre op by die Spar en soms kry ek ‘n “tip” of ‘n
brood, maar ek vra nie ander mense om agter my te kyk nie, regtig! Ek
sál nie vra nie! Ek kán nie, Here, ek voel ek mág nie! Ek sal eerder
iets by iemand vat en u my laat straf – al is armwees genoeg van ‘n
straf. Ek sal eerder nóg straf vat, maar ek kán nie ‘n ander mens vir
iets vra nie. Asseblief, Here, moet my nooit so arm maak, dat ek moet
vra nie.
Ek vra net vir u, Here, want u weet. U móét weet, want u het dan alles
gemaak.
Of het ék hierdie omstandighede gemaak? Is dit my skuld dat ek hier is?
Is dit iets wat ek gedoen het en nou verdien ek om arm te wees? Miskien
nog ek, Here, maar nie my kinders nie! Hulle het mos nie gevra om hier
te wees nie. Hulle het mos nie gekies nie…
Hoe maak u kinders en laat hulle doodgaan van koue … doodgaan omdat
hulle nie medisyne kan kry wat die siekte stop nie? Hoe laat u kinders
vanaand honger gaan slaap omdat hulle ma net water het om te kook?
Hoekom laat u toe dat wrede, ryk kinders hulle spot uitspoeg na dit wat
ons huis noem? Hulle weet nie wat hulle doen nie! Hulle weet nie hoe
hulle woorde, wrokke en wrakke van ons harte maak nie. Vergewe hulle,
Here, want hoe móét hulle weet? En hoe kán jy, as jy alles het, jou in
mense se nood indink of inleef of invoel?
Maak my kinders sterk, Here, want hulle maak my sterk. Ek wil ook
opstaan as ek sien hoe hulle elke dag sonder kla of moeg raak of inkrimp
op hulle voete bly en selfs trots bly. Ja, hulle lag nog, hulle hoop
nog. Ek wil selfs sê hulle vertrou nog op my as ma wat maar sal sorg en
sal voorsien soos wat u vir my gee om te kan voorsien.
Hulle leef met ‘n verwagting. Hoe kan ek dan opgee? Ek kan mos nie.
Nee, solank as wat u my genadig is en ek vandag oorleef, sal ek maar
weer opstaan more en sal ek veg vir die more daarna vir my kinders. Ek
sal more weer my kinders vertel daar kom iets goed hierna, al kan ons
dit nog nie sien nie en al kan ons dit nie eers dink nie, want op ‘n
manier glo hulle dit. Al leef ons hier eenkant waar die lewe ons
weggegooi het. Al reën dit weer en muf dit verder en al koop niemand
meer my “scrap metal” of “tip” my vir die karre wat ek oppas nie. Ek
kies lewe! Ek kies dit, want dis in my bloed en dit loop deur my are en
deur die eeue. En dit loop deur ons geskiedenis en deur elke uithoek van
hierdie land. Dit loop deur my en dit loop ook deur Oom Bertus wat die
kos bring, Sarie wat treur, Liena wat te veel drink, Pieta wat ‘n
brandweerman wil word en selfs Magda wat wag om dood te gaan.
Lewe. En hoop. En geloof. Wees ons genadig, Heer, terwyl ons bewerig en
bang die lewe kies.
Ek het dié as ‘n email gekry, en ek weet ongelukkig nie wie die skrywer is nie.
Ons almal het vitamiene nodig in ons liggaam, al is party belangriker as ander.
Vitamiene A;
vir Aanmoediging en Inspirasie vir elke dag.
Vitamiene B;
vir Blydskap, smile so nou en dan vir iemand! Lees voort
Alles kan in ‘n oogwink verander.
Want God werk op vreemde wyses.
Sy wil is nie ons wil nie. Lees voort
God said in His word that every hair on your head is counted…
So if your hair is deurmekaar today…
Don’t worry; it’s just an angel doing stock take!
Wanneer God jou na ‘n afgrond lei,
Vertrou Hom ten volle dan sal net een van 2 dinge gebeur,
of Hy sal jou vang wanneer jy val, of Hy sal jou leer om te vlieg!’
Dis die krag van hierdie een sinnetjie!
God gaan dinge vir jou vandag rondskuif sodat dinge vir jou kan uitwerk in jou guns.
As jy dit glo, lewe dit.
As jy dit nie glo nie, vergeet dit uit.
God maak deure toe wat geen mens op aarde oop kan maak nie & God maak deure oop wat geen mens op aarde kan toe maak nie.
Gedagtes 
